26 maart 2020

 

Hier in Panama krijg ik inmiddels een paar appjes en mailtjes met de vraag hoe het met ons gaat. Dus maar even de site updaten, voor wie geïnteresseerd is.

 

Ons laatste verslag gaat over de aankomst in Panama met wat eerste indrukken en een beschrijving van onze plannen. Zo wilden we hier vandaan als ‘line-handler’ mee met een andere boot door het Panama kanaal en had Diny nog de kans om een weekje voor de trouwerij van Bart (onze neef) naar Nederland te gaan. Hoe anders kan het lopen…

We zijn inmiddels een maand verder. De wereld zit op slot, de beurs is over de hele wereld gekelderd, Corona eist dagelijks vele levens, en niemand weet wat en wanneer er wat gaat gebeuren. Diny, die toch nog op de vlucht naar Nederland is gegaan zit daar nog steeds. Reisverbod Amerika, en nu ook Panama. Ik bleef achter in de Marina in Linton Bay. Hier is ook een ‘lock down’.

 

 

 

 

 

 

Om op de hoogte te blijven als Nederlander heb ik me inmiddels aangemeld bij buitenlandse zaken en de ambassade in Panama. Voorlopig denken we aan juni voor dat Diny en ik weer samen zijn. Hopelijk ongeschonden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

We maken er van wat er van te maken is. Jiske lanceerde bij ons de app ‘Houseparty’ en samen zingen we voor haar verjaardag. Jiske in Spanje, Fleur in Utrecht, Diny in Krommenie bij haar zus, en ik vanuit Panama! Het kan allemaal!

 

Op de feest app staan we met z'n vieren tegelijk op het scherm. Echt leuk! Je ziet een screen shot komt dan nooit op het juiste moment!

 

 

 

 

 

 

Om onze saamhorigheid te bevorderen ben ik een Daddy Challenge begonnen: Wie van ons bakt de lekkerste taart. Het resultaat mag er zijn! Keuze tussen vega-, appel- en notentaartjes!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hmm, hoe nu verder met het beoordelen van al dat lekkers. A ha, ik weet het, de notentaartjes winnen! Die heb ik namelijk zelf kunnen proeven en collega zeilers gaven er complimenten over. Dus meiden op naar de herkansing!!! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Intussen kan Diny in Nederland ook weer een beetje genieten van wat de lente te bieden heeft. Dikke jas aan en lekker wandelen (ja, dat mag nog) en jaloersmakende foto’s opsturen.

 

                                                                De lente in aantocht in Nederland.

 

 

En dan, wat doe je nu zoal zo’n dag?

Nou de dagen rijgen zich hier aaneen, en krijgen wat vastere vorm. Natuurlijk gun ik me wat langer op bed, ga daarna broodjes roosteren in de pan. Bruin brood is helaas niet meer te krijgen vanwege de wegblokkades, maar geroosterd wit gaat ook wel. Bovendien beleg ik het met zelfgemaakte eiersalade wat nog steeds niet verveeld. Mail checken, appjes sturen, en als het even kan bellen via Whatsapp met Diny. Wel vaak een slechte internet verbinding, maar het lukt. Lekker even bijkletsen! Dan komen de klusjes aan de beurt als ik niet eerst over de gitaar val. Want zo’n val kan zomaar een half uur inspiratie geven. Ik probeer Joe Cocker/ Leonard Cohen/ Neil Young, en andere dingen die ik op YouTube vind.

Dan lekker lunchen in een klein tentje op de jachthaven waar we nu met max. 10 personen te gelijk mogen aanschuiven. En rond half twee weer aan de klusjes afgewisseld met lezen en rondjes varen door de prachtige baai tot het tijd is om te badmintonnen. Dit laatste zolang het gaat want, na een 4-tal reparaties van de shuttle komt het einde hiervan echt in zicht. Hier niet te koop ondanks al die chinezen die hier de winkels runnen.

 

 

 

 

                  Hoe lang gaat ie nog mee?

 

 

                   Rondje Linton Bay. Er wonen nieuwsgierige brul apen die graag je spulletjes onderzoeken.

                                      Links en rechts zie je de golven op het rif breken. Eiland is prive bezit.

 

Daarna. Na een broodje en een douche spelen we een spelletje op de Rebel, aan ander Hollands stel dat we al kennen uit Colombia. Tussen de spelletjes door is er tijd voor koffie en rum, en rond 8.30 terug naar de boot voor een filmpje em Facebook. Wat staan er toch vaak een leuke dingen op! Gelukkig hebben we ook een stel series en films op de terra byte grote harde schijven staan. Vaak wordt het zo toch nog laat voordat Klaas Vaak, soms onverwacht, toeslaat.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het begrip klusjes moet je ruim zien! Zekeringen in kaart brengen, en een kat uit een stuk steen maken.

 

 

 

 

 

 

 

 

Zeilerswereld:

De meeste zeilers die hier in de baai liggen, leggen zich bij de situatie neer. Wat moet je ook anders? Ik zie ze rond slenteren, de bar bezoeken, en internetten. Alles is hier in de marina voorradig. Dagelijks komt er een groenteboer langs, die ook nog eieren en vlees verkoopt. Verse waar uit Colombia, want dat transport mag doorgaan.

Anders is het voor zeilers die elders in de Carieb vast liggen. Zij moeten voor het orkaan seizoen in juni veiliger oorden opzoeken. Curaçao bijvoorbeeld, maar dat zit op slot. Ik zie op Facebook dat ze zich daar al aardig druk overmaken. Een andere zeilvriend van ons is onderweg van de Galapagos eilanden naar Frans Polynesië. Hij heeft nog geen benul van al deze ellende en zal waarschijnlijk geweigerd worden bij aankomst…. Wat dan? Zo’n trip duurt al gauw 4 weken en hij had geen idee toen hij vertrok…

Andere zeilkennissen zijn al wel door het Panama kanaal heen en kunnen nu eigenlijk ook niet verder door. En dat terwijl ook in de Pacific het orkaan seizoen niet op zich laat wachten. Zo maar een jaar vertraging?

Ik denk dat we ons erbij neer moeten leggen dat dit tot in juni gaat duren. Mocht dat zo zijn en Diny komt terug dan wordt de steven alsnog gewent naar San Blas om bij de Kuna Yala indianen op visite te gaan en te genieten van hun en hun prachtige gebied. Dat kan zo maar een maandje of zo duren. Ik kijk er naar uit!

 

Tot zo ver deze update. Even geen Corona nieuws anders dan....

 

 

 

Beetje humor mag toch?