Cartagena via Rosario archipel naar Panama eind feb 2020.

In Cartagena wachten we al een week op een mooi weerbericht. Het is oprecht mooi, vol historie en bijzonder sfeervolle huizen en pleintjes.

Op een van die gezellige pleintjes beleef ik weer zo’n magisch moment. De gitarist die langskomt is een oude man, keurig gekleed en speelt op een gitaar waarvan het hout tussen de frets versleten is. Zijn stem is gebroken, onduidelijk, half ingeslikt, maar er zit melancholie in van wereld klasse terwijl zijn vingers rap over de gitaar vloeien. Het raakt me, en ik trek mijn portemonnee veel te vroeg want hij verlaat onmiddellijk ons tafeltje…

Nog een laatste sushi want je weet nooit wanneer we er nog een kunnen bestellen!

ondanks al dit moois zijn we wel aan een vervolg van onze reis toe. Al dit prachtigs went natuurlijk ook. Als we langer zouden blijven zouden we toch weer een trip naar het binnenland willen maken want Colombia is gewoon een prachtig land.

Weet je hoe leuk het is om een pelikaan in de ogen te kijken? De vogel is een beetje raar ontworpen, de snavel is buiten proporties en als ze vliegen lijken ze geen staart te hebben. Maar als je van zo dicht in de ogen kijkt is dat heel speciaal. Je lijkt even contact te hebben. Ze duiken om ons heen in het water, of vissen vanaf de steiger.

Het weerbericht moet langer dan een dag of 5 goed weer geven want we willen de tocht via de Rosario Archipel laten gaan en daar een paar dagen ankeren. Misschien zelfs via de Bernardino archipel en Isla Fuerte om vervolgens een tocht van een kleine twee dagen naar Panama te gaan.

Het plan is om in Panama eerst naar Linton Bay te gaan om te zien of we met iemand mee kunnen door het Panama kanaal als opstapper (linehandler) Waarom we dit nu willen is omdat we misschien anders te laat zijn vanwege het orkaan seizoen in de Pacific. De meeste mensen willen daarom eind feb/begin maart door het kanaal. We zijn bang dat het zeilbotenkanaalverkeer daarna opdroogt.

Dit betekent dus dat we bewust het prachtige San Blas voorlopig overslaan, maar dat gaan we dus later doen. Per slot van rekening hebben we alle tijd.

Het goede weerbericht dient zich aan maar is te kort om alle eilanden aan te doen. We maken los van de Club de Pesca en varen de lange en grote baai uit richting Rosario. 

Bijna vanzelfsprekend is er weer meer wind dan voorspeld, maar dat is gewoon hier.

Het is maar een korte trip naar Rosario. Er zijn daar veel bewoonde eilandjes, maar wij hebben grand island uitgekozen vanwege de beschutting tegen de swell en goede ankergrond.

Het is wel even opletten want er zijn veel ondiepten. Gelukkig hebben we uit de pilot goede coördinaten gekregen en die heb ik in onze plotter gezet. We volgen ze nauwlettend, alhoewel ook de z.g. ‘eye ball’ (in gewoon Hollands ‘goed uit je doppen kijken met de zon in je rug’) navigatie gebruikt moet worden. Het water is zeer helder en de ondiepten, het koraal, en de zand bodem zijn goed te onderscheiden.

Het anker houdt direct in 5 meter water. Voor de zekerheid laat ik 35 meter ankerketting lopen. Meer kan eigenlijk niet want, mocht de wind draaien, zitten we alsnog op een koraalrif.

Er volgt een bijna windstille dag en we verkennen de archipel met de bijboot. Ook gaan we aan wal en maken kennis met de ‘walking tree’. Deze boom laat vanuit zijn takken lange wortels zakken die vervolgens uitgroeien en zich met de ‘moederboom’ verenigen. Ze lijken inmiddels zelf op een boom.

Naast de boot ontdek ik een schooltje inktvisjes. Ze kunnen van kleur verandering in een fractie van een seconde. Op de foto zilver maar binnen now time zwart. Verbaasd zit ik te kijken naar dit schooltje. Af en toe lijkt er een weg te schieten om iets te vangen en sluit zich weer snel aan. Zelfs zie ik er een inkt uitspugen!

National Geografic naast onze boot.

Het weer bericht had voorspelt dat er een klein lagedruk gebied iets ten noorden van Rosario zou liggen en naar het zuid-oosten zou trekken dat betekent voor ons dat we eerst een stukje tegen de wind in. In de praktijk kon ik dit volgen door eerst de wind vanuit oosten te zien dan gevolgd door ruimende wind richting noord. Het klopte precies want ik zie de barometeroplopen en de wind ruimen. Het laag is gepasseerd en we gaan anker op na twee nachten richting Panama. Het wordt een prachtige trip. Er zijn weinig golven en 15 knopen wind die ruim inkomt. We trimmen de Dayak en hoeven 48 uur geen aanpassingen meer te maken. 6 Knopen door het water, wel wat stroom tegen. Met een gemiddelde van 5 knopen doen we er 48 uur over.