We laten Portugal achter ons na een heerlijke tijd gehad te hebben en gaan op weg naar het plaatsje Rota in de baai van Cadiz. Dat doen we in twee lange stappen via de haven van Huelva die net in het daglicht passen. Tien uur varen brengen ons een kleine 100 km per dag verder.
Huelva/Magazon heeft een haven die vlak bij de ingang van de pieren ligt en die makkelijk aan te lopen is, ook in slechter weer. Het is er druk met scheepvaart als we er aan komen en we draaien een paar rondjes buiten de havenmond om andere grote schepen de ruimte te geven voordat we naar binnen varen, en vinden de haven snel. Verwarrend is wel dat er een aantal gele boeitjes liggen vlak voor de haveningang die niet in onze pilot staan. Welke kant moeten we er langs? Het is niet in te schatten maar gelukkig vaart er net een ander jacht naar buiten zodat we de route kunnen afkijken. Vanuit deze plaats heeft Columbus zijn bemanning verzameld en is zijn trips gestart. Het kerkje waar aan God een behouden vaart werd gebeden is er nog steeds. Wij slaan het bekijken van het stadje over want we zijn moe en willen de volgende dag direct door naar Rota.
Rota met bezoek Gibraltar en Sevilla
Onderweg gaat het DCS alarm af (een alarm op onze marifoon, dat met een dubbeltonig signaal een hoop kabaal maakt), het is een bericht van radio Tarifa (op het zuidelijkste puntje van Spanje in de straat van Gibraltar) het is een PAN PAN bericht waar er steeds meer van volgen. PAN PAN is een type bericht voor een noodsituatie waarbij niet direct levensgevaar is. Het bericht geeft aan dat er een rubberbootje vanuit Marokko op weg is met 9 opvarenden en dat er naar uit gekeken moet worden en dat eventuele bijzonderheden gemeld moeten worden.
Verschillende keren die dag gaat dit alarm af. Op de tablet lezen we later dat er alleen al dat weekend 500 mensen zijn aangekomen in Spanje….
We bereiken Rota na een dagje motoren en het blijkt een heerlijke stad te zijn. Het ligt aan de baai van Cadiz dat op een uurtje varen ligt, en herbergt een deel van de Amerikaanse vloot.
Rota in sierletters met Diny
Een oud centrum met nauwe straatje omgeven door modernere wijken, een prachtige boulevard langs een breed strand. We wandelen met veel plezier rond, en huren een auto om naar Gibraltar en Sevilla te gaan.
Gibraltar (voor ons de eerste keer) is een verassing. We kenden de bijnaam ‘The Rock’, maar dat is ook precies wat het is. Een berg die vrijwel uit het niets oprijst. Een Engelse enclave die ook echt Engels is. Het is een van de twee pilaren van Hercules, de andere staat aan de overkant van de straat van Gibraltar en is een soortgelijke rots. Samen vormen ze de ingang naar de Middellandse Zee vanaf de oceaan. In de Griekse mythologie staat vermeld dat Atlantis achter deze pilaren te vinden is, maar dan vanuit de Middellandse Zee gezien. Hoe dan ook, het is indrukwekkend.
De rots van Gibraltar
We parkeren aan de Spaanse kant en gaan wandelend de grens over. Er staan Engelse dubbeldekkers klaar om de bezoekers naar de stad te brengen, maar omdat het vlakbij is vinden we het leuker om te lopen, gewoon over de landingsbaan van het vliegveld. Vele winkels en terrasjes, taxfree, maar niet goedkoop. We gaan met de kabelbaan naar boven en genieten van het uitzicht en de apen. Aan de overkant zien we Marokko.
Diny boven op ' The Rock' Zo steil, deze pilaar van Hercules
Ik vind een nieuw fototoestel dat waterdicht is en ook nog wifi heeft. We kijken met plezier op het bezoek terug.
Ook rijden we naar Sevilla. Aan het begin van onze reis wilde ik Sevilla met de boot bezoeken en er een weekje blijven, maar van dit plan zien we af. Een dag met de auto is het alternatief. We bezoeken een aantal plekken waar we twee jaar geleden ook al waren tijdens een stedentrip. Aan een ieder die er nog niet geweest is: Doen!
Sevilla
De stad bruist van het leven, zit propvol met de mooiste gebouwen, paleizen, parken, pleinen, winkels, enz. op loopafstand. Terrasjes, straatmuzikanten en artiesten zijn er te over. Wij zoeken onze favoriete tapasrestaurant op het plein van Hercules, en we worden niet teleurgesteld. De hapjes zijn opnieuw voortreffelijk.
Zou je moeten proeven!
Entree naar het plein van Hercules
Omdat we nog steeds een auto tot onze beschikking hebben gaan we naar de Aldi en Carrefour om boodschappen te doen voor de komende overtochten naar en langs Marokko en vullen de winkelwagen met blikken, dozen, en flessen.
Boodbschappen aan boord gebracht, nu nog opbergen!
Na 5 dagen besluiten we naar Cadiz te varen. Een van de oudste steden in Spanje die al tijdens de Feniciërs (1500 voor Christus) een belangrijke rol speelden in de handel rond de Middellandse Zee. Dit volk dreef de handel onder verschillende heersers, oorspronkelijk vanuit wat nu Syrië is. In Cadiz is hier veel van terug te vinden. De oude stad is volledig ommuurd, Gebouwd op resten van vroegere beschavingen, met invloeden vanuit alle hoeken van deze regio. Statig, mooi, schoon, indrukwekkend.
Cadiz
Uitzicht van boven Cadiz Eeuwen oude bomen, Diy gaat er in op.
Het karakter van de straat artiesten is anders. Markttaferelen in Cadiz
We ontmoeten Manu, de vorige pianist van het koor van Diny. We spreken af op het plein t.o. de kathedraal en krijgen een mooie rondleiding door de oude stad, het conservatorium waar hij les kreeg en natuurlijk bezoeken we zijn favoriete tapasbar waar we voor een paar tientjes met z’n drieën heerlijk eten.
Manu in zijn favoriete kroeg/tapas bar, vlak bij zijn muziek school.
Het avondleven on Cadiz
De haven van Cadiz is een stukje verwijderd van de stad en is niet erg gezellig. Eigenlijk, en zeker vergeleken met Rota, geen plek om lang te blijven. We kijken dus ook met een scheef oog naar het weerbericht om een gaatje te vinden voor onze oversteek naar Marokko. Een stuk van 150 mijl ofwel zo’n 30 uur varen. We hebben email contact met andere vertrekkers die daar al zitten, of misschien net vertrokken zijn als we aankomen. We zijn benieuwd.
