We zijn onderweg van Mogan, zuid Gran Canaria, naar het zuiden van Tenerife, een overtocht van ong. 10 uur. Het is rustig weer, dat zoeken wij altijd speciaal zo uit, de zeilen zijn gehesen en het is vroeg, te vroeg. Ik slaap altijd een beetje onrustig de nacht voor vertrek.

Het is dus een beetje duffe bedoening en net als ik Marten wil vragen waarom hij altijd zo geniet van het zeilen en bij mij de verveling begint toe te slaan, worden we verrast door een grote groep dolfijnen en een paar grienden. Ja, kijk hier geniet ik ook van en zo gaat de tijd ook wat sneller voorbij.

Na enige tijd probeer ik wat te lezen maar mijn ogen vallen dicht, dan maar een lekker muziekje aanzetten en hard meezingen. Of Marten vocaal begeleiden bij zijn gitaarspel, wat niet zo goed lukt, zowel het gitaarspel als de zang. Maar we hebben lol.

We lopen lekker 5 knopen richting Tenerife! Op dit scherm zien we alle informatie; de kaart, de schepen om ons heen, de koers, de diepte, en het land!

Zo breng je dus je tijd een beetje door op een zeilend schip. Lezen, muziek, maaltijden bereiden en zomaar wat zitten turen over die oneindige zee.

Het is nu lekker rustig op het water, geen golven wel veel zon dus zonnetentje op. We komen bijna geen boot tegen.

We zijn nu bijna op de helft en zien nog de omtrekken van Gran Canaria maar Tenerife is nog onzichtbaar, te veel dauw.

Marten gaat een tosti maken en zo verstrijkt de tijd.

Het begint nu iets harder te waaien en de motor die een hele tijd een beetje bijstond kan uit, gelukkig. Genieten van de stilte.

Het water in de koffiekan is nog heet dus we nemen nog een koppie Nes met een amandelspeculaasje (Martens favoriete) uit Nederland.

Eindelijk zien we Tenerife, wat is dat toch een mooi gezicht als zo’n eiland ineens uit het niets opdoemt. Nog maar een paar uurtjes. Ik krijg nu ook de rust om gewoon niets te doen en te ontspannen.

Aankomen (niet letterlijk) is altijd een mooi en spannend moment. Je bent blij dat je er bent maar als je de haven met bijbehorende aanloop niet kent moet je alert en voorbereid zijn. Daarna kennismaken met je nieuwe zeilburen en de boel gaan verkennen. Voor mij 1 van de fijnste momenten.

Dit was dus een dag uit het leven van een (non) zeilster.

Zoals je hebt gelezen heb ik het soms best lastig met een langere tocht maar ik weet dat er gewenning optreedt als je langer onderweg bent. Dus ik ben heel benieuwd hoe de oversteek naar de Kaapverdië zal gaan. Ben blij met de ervaren opstapper. Ik denk dat ik me dan in ieder geval een stuk relaxter zal voelen.

De overtocht naar Suriname is voor mij te veel gevraagd en ik vlieg er achteraan. Eigenlijk vooruit want ik vlieg samen met Jiske eerder naar Suriname zodat wij daar 2 weken, voordat de mannen komen, heerlijk vakantie kunnen vieren en als ontvangstcomité kunnen fungeren.

Via Tenerife zijn we inmiddels weer op La Gomera beland, gewoon omdat dat zo’n fijn eiland is en we hier verschillende kennissen ontmoeten en nog even van die mooie wandelingen willen maken.

                                  De haven van La Gomera met het (zwarte) strand en de boulevard

                                       Uitzicht vanuit de kuip op San Sebastian op La Gomera

Wat ook leuk is dat er nu boten binnenkomen van de nieuwe lichting (2018) vertrekkers. Dat doet me ook denken aan onze vertrekkersgroep en wat daarmee gebeurd is, tenminste wat ik er van weet. Er zullen al verschillende boten weer terug zijn in Nederland omdat die een jaar een rondje Atlantic deden. Van 1 boot weten we dat ze i.p.v. 2 jaar Atlantic na 1 jaar zijn teruggekomen omdat de kosten toch veel hoger lagen dan verwacht werd. We weten van tenminste 3 boten die in de Carieb verkocht zijn. Een boot is vanaf de Carieb op transport gezet naar Rotterdam. Een boot lag in juli in New Foundland (of all places), een stel is gestopt vanwege heftige zeeziekte, een ander stel blijft voor langere tijd op Bonaire omdat ze daar tijdelijk werk gevonden hebben. Zo zie je dat ieder het op zijn eigen manier doet.

Voordat wij dus half november naar Kaapverdië gaan zullen Fleur en Bob nog een weekje bij ons komen en daar zien we erg naar uit.

Mijn volgende verslag zal vanaf Mindelo (Kaapverdië) zijn. Spannend!!