Home
De Dayak
De bemanning
Het plan
Reisverslagen
Girls talk
07-'17 Hoe gaat het?
07-'17 gewenning?
08-'17 girls talk 3
08-'17 Espana GT4
09-'17 Coruna GT5
10-'17 Portugal GT6
10-'17 GT7
11-'17 GT8
12-'17 GT9
02-'18 GT10
04-'18 GT11
07-'18 GT12
10-'18 GT13
12-'18 GT14
02-'19 GT15
03-'19 GT16
05-'19 GT17
07-'19 GT18
02-'20 GT19
Notities
Fotoalbum
Waar zijn we nu?
Gastenboek
Links
Contact
Mail adres opgeven?

 

We liggen inmiddels al ruim 2 maanden op Gran Canaria en dat heeft dus voor- en nadelen. We weten de weg in de stad, kennen de leuke plekjes, voelen ons relaxed, maar beginnen ook een beetje vast te roesten zodat het steeds lastiger wordt om te gaan vertrekken. Ook hebben we een beetje onverwacht besloten om even naar Nederland te gaan, hoe dichter dat bijkomt hoe meer zin ik heb om te gaan. Maar daarna gaan we kort na terugkomst op weg naar Tenerife om dit voor ons nieuwe eiland te gaan ontdekken. En dan?

Omdat die vraag maar in mijn hoofd bleef spoken heb ik het volgende bedacht:

Ongeveer 6 weken geleden heb ik een lijstje opgesteld met 6 mogelijkheden, van terug naar huis tot de wereld rond. Marten en ik hebben ieder zo’n lijstje en moeten die onafhankelijk van elkaar invullen d.w.z. een cijfer geven aan een optie. Wegstoppen zodat je het van de ander niet kan zien. Dit doen we 3 keer, met een dag of 10 ertussen en ook zijn de volgende lijstjes wat uitgebreider geworden, met plussen en minnen voor die optie. En het is niet de bedoeling de lijstjes van de vorige keer te bekijken. Dus misschien zit er in je eigen lijstjes ook nog verschil.

Nu gaan we 1 dezer dagen aan elkaar voorleggen wat onze voorkeuren zijn en kijken of er ergens een overeenkomst is die we samen zien zitten. Ben benieuwd.

 

 

 

We hebben nu al wat golflessen gehad en er zit progressie in. Vorige week voor het eerst een echt partijtje gespeeld en Marten heeft natuurlijk gewonnen want hij heeft veel meer talent dan ik, maar ik vond het leuk!!!

 

 

We voelen ons ook echt Canary bewoner want we gaan er op de [vouw]fiets heen, razen tussen het verkeer door dat helemaal niet gewend is aan fietsers en die ons af en toe dan ook moeilijk aankijken. De golfbaan ligt boven op een heuvel, wat voor de fiets elke keer weer een uitdaging is, en heeft dan ook een prachtig uitzicht.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Koos en Agnes, vrienden van ons, waren een week in een bungalowpark in het zuiden van het eiland [ het toeristische deel] en we hebben een auto gehuurd zodat we er elke dag naartoe konden en met hun samen leuke dingen doen zoals naar een mooie markt, dorpjes bezoeken, mooie bergtochten maken en lekker bij hun op het park zwemmen in het zwembad. We hebben ervan genoten!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het was prettig om even een week van de boot af te zijn alhoewel we het hier ook goed naar ons zin hebben. Aan onze steiger liggen boten van verschillende afmetingen, van 5 tot 15 meter en afkomstig uit allerlei landen dus je hoort ook veel verschillende talen. Momenteel ligt er een Deense boot naast ons, een gezin met 2 kleine kinderen. Iedere boot heeft zijn verhaal dus zij ook. Zeilend in het donker op weg naar Gran Canaria kwamen zij erachter dat er in hun boot wel een halve meter water stond en ze bezig waren te zinken, algehele paniek natuurlijk. Gelukkig waren ze niet ver uit de kust en heeft de reddingsdienst ze naar de haven kunnen slepen terwijl ze het water uit de boot pompten. Zulke verhalen dus……

 

 

Toen ik in het ziekenhuis lag omdat er gedacht werd dat ik een hartaanval had gehad belde ik ’s avonds Jiske om dat te vertellen en een uur later belde ze terug dat ze de volgende dag om 11 uur in Las Palmas zou zijn, de lieverd.

 

 

 

 

 

Het is goed afgelopen maar nog even een eerbetoon aan haar, girlpower!

 

 

 

 

 

 

En Fleur pepte me op door lekker enthousiaste verhalen aan de telefoon! En Marten deed aan geestelijke bijstand en zat de eerste dag de hele dag naast mijn bed! Het was wel een rare ervaring in het ziekenhuis [IC] te liggen, 3 doktoren gesproken te hebben waarvan er 1 een klein beetje Engels sprak en wel 8 verpleegkundigen gezien te hebben waarvan er maar 2 wat Engels spraken. Je voelt je wel een beetje aan je lot overgelaten. Ook gaan er dingen wel anders dan bij ons. Zo krijgen de patiënten de hele dag geen koffie of thee, alleen een fles water en 2 keer per dag warm eten Ook gaat iedereen heel amicaal met elkaar om, er wordt wat afgezoend, ook tussen artsen en verpleegkundigen. Ik mocht ’s ochtends douchen, in een wc , op de gang, met een handdouche maar ik zag toch ook een haakje in de muur zitten voor de douche en vond het wel lekker om er gewoon onder te staan. Na een tijdje hiervan genoten te hebben zag ik ineens dat het water gewoon onder de deur doorliep en bleek de halve gang blank te staan……

 

Dit was dan weer het laatste nieuws, alhoewel het nieuws steeds minder wordt maar de foto’s steeds meer!

 

                                                                         Daar ligt Nederland!

 

 

bemanningdayak@gmail.com